اثر داروهای مهارکننده رگزایی به همراه شیمی‌درمانی در درمان سرطان پستان: مطالعه مروری

مقدمه: سرطان یکی از شایع‌ترین علل مرگ‌و‌میر در دنیاست و در این بین سرطان پستان به­عنوان دومین سرطان منجر به مرگ­ در میان زنان در سراسر جهان شناخته شده است. تومور پستان یک تومور ناهمگن است و مطالعات مختلف نشان داده­اند که آنژیوژنز یا رگ­زایی، نقش مهمی در توسعه و پیشرفت تومور بازی می­کند. مطالعات بالینی در ‌خصوص ارتباط داروهای مهارکننده­ رگ­زایی به‌همراه شیمی­درمانی در جهت بهبود رویه­ درمان سرطان پستان انجام شده است. مطالعه­ مروری حاضر با هدف بررسی اثر داروهای مهارکننده­ رگ­زایی به‌همراه شیمی­درمانی در بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش­کار: در این مطالعه مروری جهت یافتن مقالات مرتبط پایگاه­های اطلاعاتی ISI، Google scholar، PubMed و Scopus با استفاده از کلمات کلیدی Breast cancer، Anti angiogenic drug، Chemotherapy و Angiogenesis از واژه­نامه پزشکی Mesh، بین سال‌های 2018-2000 جستجو شدند. در انتخاب مقالات، محدودیت زمانی در نظر گرفته نشد. انتخاب مقالات بر مبنای استفاده از داروهای ضدرگ­زایی به‌همراه شیمی­درمانی یا به‌عنوان بخشی از داروهای شیمی­درمانی در درمان سرطان پستان انجام گردید. در پایان کار نیز داده­های ورودی به‌صورت کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­ها: بر­ اساس نتایج مطالعات، مشخص گردید که استفاده از داروهای مهار‌کننده رگ­زایی می­توانند به عنوان رویکردی در جهت بهبود درمان سرطان پستان تحت پژوهش­های بیشتری قرار گیرد. مهارکننده­های VEGF و VEGFR اثرات بالینی متفاوتی را از خود بروز داده­اند که می­تواند ناشی از تفاوت میزان دوز، طریقه مصرف و یا تداخلات دارویی باشد. نتیجه­گیری: اگرچه داروهای مهار­کننده­ ­رگ­زایی نقش مثبتی در بهبود درمان سرطان پستان داشته­اند، اما با توجه به نتایج متفاوتی که در مطالعات بالینی در دوزها و روش استفاده از این داروها مشاهده شده است، مطالعات بیشتر در این خصوص ضروری است. هرچند به‌طور ‌کلی به‌نظر می‌رسد این داروها در کنار داروهای استاندارد شیمی­درمانی می‌توانند کاندید مناسبی برای درمان و افزایش طول عمر بیماران مبتلا به سرطان پستان باشند.